Kent u ons nog? Het is alweer een tijdje geleden dat we nog een blog hebben geschreven, dus we vonden het tijd om daar eens iets aan te doen.
Groot nieuws! We gaan weer naar school, dit keer geen dagopleiding maar een avondopleiding. Zoals we gewoon zijn bij Syntra liep het niet helemaal op rolletjes. We kwamen aan en de docent was vermist. Daarom kwam de cursuscoördinator eerst even uitleggen wat we in dat eerste jaar allemaal zouden leren. Evelien en Elien bedachten zich tijdens deze uitleg: Tiens, dat hebben wij vorig jaar al allemaal geleerd. Even vertellen aan de coördinator en die vond dat wij als Grafisch vormgevers wel in het tweede jaar thuishoorden. Daar werden we meteen in het diepe van de flashwereld geworpen. Het was even wennen, maar na een tijdje konden we goed volgen. Plots kregen we te horen dat het tweede jaar ook op maandagavond les heeft.
Dus vanaf nu gaan we twee avonden per week html en flash leren, zodat we binnen een goeie twee jaar volleerde webdesigners zijn. We zijn trouwens ook al bekend als de NERDS van de klas, want blijkbaar weten we sommige dingen gewoon beter en eerder dan de leraar. Moet kunnen...
Na een weekje schoolgaan en het allemaal wat rustig aan doen, werd het tijd voor een druk weekendje. Op vrijdagavond was het tijd om te feesten. Café de luxe.. Maar omdat we geen zin hadden om te wachten tot middernacht om het feest te starten. Hebben we een paar mensen uitgenodigd om het feestje alvast op ons appartement te beginnen. Er vloeide veel blauwe champagne, rode wodka en witte wijn. En voor we het wisten was het tijd om naar de Red & Bleu te vertrekken. Eén voor één dropen onze vriendjes af. Alleen de harde fans bleven tot het einde! Kathy, Magali, Diane en wij natuurlijk! We hebben Diane veilig in een taxi gestoken, Kathy en Magali hebben we in de Red & Blue achtergelaten want die waren blijkbaar nog niet uitgefeest (om 5 uur 's nachts) en dan zijn we naar huis vertrokken, waar Reinout en Annelies al vredig lagen te slapen. 
Zaterdag was het tijd om op ons gemak wakker te worden. Elien maakte een uitgebreid ontbijt voor de gasten en dan was het tijd om de zoektocht naar de bruine Nikeschoenen te starten. Uiteindelijk hebben we die dan gevonden in de laatste winkel waar we gingen kijken (zoals dat altijd gaat bij ons) Dan maar even op een terrasje in het zonnetje gaan zitten, alleen jammer dat er een boom in de weg stond. En plots kreeg Elien zin in een Bickyburger. Op naar het frietkot dus... eens aangekomen kon de rest de verleiding ook niet weerstaan, dus namen we allevier iets om te eten. Een soort vieruurtje noemde Elien het, dat kon geen kwaad. Daarna hebben we onze gasten veilig aan het station afgezet en zijn we boodschappen gaan doen. Voor het eten nog even da afwas gedaan van de avond ervoor. We hebben zeker 20 glazen afgewassen en afgedroogd! Die avond was het trouwens weer eens tijd tijd voor wat cultuur, op naar de Arenbergschouwburg dus. Daar dompelde Bart Peeters ons in een sfeer van gekke, serieuze, harde, zachte, bekende en minder bekende liedjes. Tegen het eind van de show stond iedereen recht en begon te shaken en klappen tot we het er veel te warm van kregen.
Vanmorgen (zondag) was het op tijd opstaan, want we moesten om half twaalf naar het station vertrekken. Op naar Gent voor de laatste Flikkendag! In het station van Gent was het even zoeken naar Wendy, maar we hadden ze al snel gevonden. Een hele wandeling richting centrum. Onderweg zag ik nog mijn circusleraar en de allerliefste circushond van de hele wereld lopen. En voor we het wisten zaten we op een terrasje klaar om iets te eten. We bestelden drie keer vol au vent en daar kwam later nog eentje bij (voor Lore) Toen waren we al met vijf ... Op ons gemak ons eten opgegeten, behalve Lore want die moest werken als fotografe en zat met de zenuwen dat de stoet er elk moment kon aankomen. Na een half uurtje kwam de stoet er dan toch eindelijk aan en gingen wij ons op een hoger plaatsje zetten om goed te kunnen zien. Daarna werd het tijd om ons naar het podium te begeven. Het lukte ons niet om tot bij Lissa te geraken (die helemaaaaal vooraan stond) dus gingen we wat in het midden staan. Eerst moesten we nog proberen om een paar liedjes van Sandrine te overleven en dan was het tijd voor DJ Axel Daeseleire. Lekker shaken op de beats, dat vonden ook Katelijne Verbeke en Ianka Fleerackers en wij keurden het goed. Voor we het wisten kwam de flikken één voor één op het podium. Jaja Joke Devynck was er ook bij en daar waren we allemaal blij om! Een kleine twee uur later waren de optredens van de flikken voorbij en was het tijd voor het slotlied van de laatste Flikkendag. Jaja er zijn traantjes gevloeid. Tot twee keer toe zongen ze allemaal samen (vooral Wilfried Plasmans) "vanavond ga ik uit" en wij zongen, sprongen, klapten, zwaaiden en dansten mee! Helemaal uitgeteld en buiten adem begaven we ons naar de backstage, waar we besloten om even te wachten tot Lore en Claudia klaar waren. Daarna nog even iets gedronken en chips binnengespeeld in het holebihuis van Gent en dan was het tijd om terug naar huis te gaan. Iedereen moest een andere trein hebben. Behalve Elien en Evelien, toen ze aankwamen in het station zagen ze dat hun trein binnen twee minuten zou vertrekken. Snel afscheid genomen en dan naar spoor 2 gelopen,
gelukkig was het niet ver. Later kregen we te horen dat Wendy zich even hard moest haasten, maar zij moest dan wel naar spoor 9 lopen... helemaal aan de andere kant van het station. Gelukkig heeft ze het gehaald, op de trein werd Evelien nog even op de kop getikt door een onbekende (dacht ze) maar het was de broer van Elien. Eenmaal in Antwerpen aangekomen vonden ze het tijd om Mac Donalds te gaan eten, want we hadden reuzehonger.En nu zitten we rustig allebei achter onze computer tv te kijken. Morgen moeten we dringend nog eens kuisen en dan op naar school 's avonds.
